هدف این کتاب شناخت ارزیابی ادراک خود است. چرا که وقتی بیمار در چند بعد از ادراک خود سطحی پایینی را بدست آورید، انتظار می رود، با دستیابی به سطوح بالاتری از سطح استدلال به بهبودی نزدیکتر شود. به علاوه شناسایی تفاوت بین ابعاد و وجوه ادراک خود و اهمیتی که هر فرد بر جنبه ای خاص از خویش می دهد، می تواند در تشخیص و انتخاب تکنیک درمانی موثر باشد. لازم به ذکر است در پژوهش تجربی نویسنده دریافت که: یافته های کمی پژوهش در مقایسه های درون گروهی نشان داد؛ سطوح تحولی خود ذهنی در گروه بهنجار و وسواس فکری عملی بطور معناداری بیش از سطوح خود عینی آنان است، در حالیکه چنین تفاوت معناداری در گروه افسرده خود مشاهده نگردید. یافته های پژوهش نیز نشان داد سه گروه، در کیفیت ادراک خود تفاوت های قابل توجهی را دارند به ویژه در توصیف از خود، خود در بعد زمان، ارزیابی خود و اختیار وجود دارد.