احتمالا واژه «روان شناسی مثبت» را در رادیو، تلویزیون شنیده یا حتی در مجله های مُد نیز زیاد خوانده اید. اما به واقع روان شناسی مثبت چیست؟ نشانه چه چیزی است؟
روان شناسی مثبت، علم جنبه های مثبت زندگی انسان، مانند شادکامی، بهزیستی و شکوفایی است. می توان آن را به نقل از مبتکر این واژه یعنی مارتین سلیگمن این گونه خلاصه کرد «روان شناسی مثبت» مطالعه علمی عملکرد آرمانی انسان است که هدف آن کشف و ترویج عواملی است که رشد و شکوفایی افراد و جوامع را امکان پذیر می کند.
روان شناسی مثبت در اغلب موارد، به جای تاکید بر کاستی های افراد به توانمندی های بالقوه آنان تاکید می کند. هدف آن حل مشکلات نیست بلکه تمرکز آن بررسی پدیده هایی است که موجب می شوند زندگی ارزش زندگی کردن را داشته باشد.
بر اساس دیدگاه سلیگمن، روان شناسی مثبت بر سه اصل عمده تاکید می ورزد: هیجان ها و عواطف مثبت، صفات مثبت فردی و نهادهای مثبت.
عواطف و هیجان های مثبت مستلزم رضایت از گذشته، شادکامی در زمان حال و امید به آینده است.
صفات فردی، در بر گیرنده مطالعه نیرومندی ها و فضیلت ها مانند قابلیت عشق ورزیدن و کار کردن، شهامت، خلاقیت، کنجکاوی، خویشتن داری و خرد است.
نهادهای مثبت شامل عدالت، مسئولیت، شهروندی، فرزندپروری، اخلاق حرفه ای، رهبری، کار گروهی، داشتن هدف و تاب آوری است.
کتاب «روان شناسی مثبت در یک نگاه» مقدمه خوبی از روان شناسی مثبت است که خواندن آن برای تمامی کسانی که در کار تعلیم و تربیت و خدمات سلامت اشتغال دارند، ضرورت اساسی دارد