محبوبیت روزافزون بازی های رایانه ای و ویدئویی، به ویژه در میان کودکان و نوجوانان، نگرانی از اثرهای زیانبار آنها را به دنبال داشته است. موضوع های خشونت آمیز و ماهیت تعاملی بسیاری از این بازی ها، زمینه ساز این باور شده که خشونت این گونه بازی ها، بیشتر از خشونت برنامه های تلویزیونی، بر رفتارهای ضد اجتماعی کودکان اثر می گذارد. به باور برخی دیگر از صاحب نظران، این بازی ها ماهیتی اعتیادآور دارد و پرداختن بیش از اندازه به بازی، از تماس های اجتماعی کودکان می کاهد و به تضعیف عملکرد آنان در مدرسه می انجامد. با این همه بازی های ویدیوئی تا چه اندازه ناخوشایند و زیانبار است؟ در ظاهر امر، دلایل روش شناختی استواری برای عدم پذیرش شواهد مربوط به تأثیر زیانبار این بازی ها وجود دارد. همچنین، نشانه های مثبتی در دست است که انجام بازی های ویدیوئی و رایانه ای می تواند توانایی های ذهنی ویژه ای را در کودکان ارتقا بخشد. در این کتاب، شواهد پژوهشی تازه ای که از سراسر جهان گردآوری شده، بررسی و نقد می شود و نویسنده می کوشد موضوع «اثر بازی های ویدیوئی و رایانه ای بر کودکان» را برای عموم خوانندگان مطرح سازد.
بری گانتر، نویسنده ی کتاب، استاد مطالعات روزنامه نگاری در دانشگاه شفیلد است.
انتشارات رشد