ابن سينا به سال 405 در همدان بوده و به درخواستِ فرمانرواىِ آن شهر ـ شريف سعيد حسينى ـ رسالهٔ ادوّيهٔ قلبيّه را نوشته است. در اين كتاب از داروهاى نشاط‌ آور و سبب‌هاى پيدايش شادمانى و شيوه‏هاى آرام‏بخشى و تأثيرِ نوشيدنی‌ها و خوردنی‌های روزانه و داروهاى گياهى بر تقويت و كاركرد قلب ياد مى‏كند؛ همچنين نسخه‏هاى آزموده‏شدهٔ خويش و دانشمندان پيشينش برای درمان افسردگى و كاستن از اندوه را پيش مى‏نهد. رسالهٔ حاضر، نخستين پژوهش در تاريخِ پارسى‏گردان ادوّيهٔ قلبيّه پيشِ روىِ شماست كه كهن‏ترين نمونهٔ آن در كارنامهٔ ادبيات ايران‏زمين به شمار مى‏رود.